ست دو گلدان و یک بشقاب میناکاری صراحی سایز20 – اصفهان

ظروف مسی از گذشته تا به امروز در تاریخ ایران جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند. یکی از کاربردهای مهم این ظروف، استفاده‌های زینتی برای زیباتر کردن خانه‌هاست. در این محصول، هنر ناب میناکاری ایرانی نیز در تلفیق با مس، هماهنگی چشم‌نوازی ایجاد کرده‌است. در ادامه به معرفی بیشتر این محصول و روش‌های مناسب نگه‌داری از آن اشاره کرده‌ایم.

پیشینه صنعت میناکاری در ایران به دوره هخامنشیان می‌رسد و سال‌هاست که این هنردست مردمان ایران زمین، مورداستفاده قرار می‌گیرد. عده‌ای نیز با استناد به آثار باستانی کشف شده مانند؛ گوشواره‌های طلای میناکاری شده در نهاوند و بازوبند طلای میناکاری شده، قدمت این هنر ظریف را قرن ۷ و ۸ پیش از میلاد می‌دانند. ترکیب هنر مس‌گری و میناکاری جلوه ویژه‌ای به منازل شما می‌بخشد.

میناکاری روی ظروف مسی یکی از نفیس‌ترین صنایع دستی اصفهان است که با وجود امکان میناکاری روی فلزات دیگر، همچنان رواج بیشتری دارد. در حال حاضر میناکاری روی ظروف مسی به روش‌هایی هم‌چون مینای حجره بندی، مینای نقاشی، مینای مرصع، مینای برجسته، مینای مشبک، مینای شکری و میناکاری قلم زنی انجام می‌شود.

برای ساخت کامل این محصول ابتدا ظرف مسی را با روش‌های مختلفی مثل چکش‌کاری و خم‌کاری آماده می‌کنند. پس از شست‌وشو با اسید سولفوریک رقیق، ‌نوبت به پاشیدن ۳ الی ۴ باره رنگ لعاب می‌رسد. با هربار استفاده از رنگ لعاب، ظرف مورد نظر باید در کوره قرار بگیرد. سپس در این مرحله استادکار با قلموی ظریف خود و رنگ‌های مخصوص نقش‌ونگارهای مورد نظر را روی ظرف اجرا و آن را مجدد به کوره منتقل می‌کند. به طور کلی برای تهیه زیرساخت ظروف مسی میناکاری از هاون، پرگار، قلم، صمغ مخصوص، کاغذ کپی، سندان، گیره، قیچی فلز بر، کوره و ماده لعاب استفاده می‌شود.